Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Δε το που τη θετικήν πλευράν....


Για πολλούς, η περίοδος 2008 - 2011 υπήρξεν κακή. Είχαμεν τζιαι έχουμεν κρίσην (συστημικήν, διεθνήν, τοπικήν κλπ.), το κυπριακόν "καρκινοβατεί" (αν τζιαι εγώ ακόμα ελπίζω για φέτι) ενώ εγίναν τζιαι πολλά άλλα στα οποία εννά αποφύγω να αναφερθώ γιατί ο σκοπός μου έννεν να αναδείξω άσιημα πράματα αλλά καλά. Συγκεκριμένα, θκιό:
(1) Είχαμεν φέτος έναν καταπληκτικόν Σιειμώναν (τζιαι λαλώ το αν τζιαι καλοκαιρινός τύπος). Έκαμεν σιονούθκια σε ποσότητες που έχουμεν να δούμεν για δεκαετίες, τα ποτάμια τρέχουν, ως τζιαι το φράγμα του Κούρη εγέμωσεν, τα αγρέλια πετάσσουνται μάτσες-μάτσες τζιαι η φύση εν σκέττη ομονοιάκκα πόλα-σέλα (λαλώ το τούτον αν τζιαι ανορθωσιάτης mind you).



(2) Η πρωταθλήτρια Κύπρου 2010-2011 έσιει προκριθεί στους "8" του Champion's League, με αποτέλεσμαν στες 4/4/2012 να παίζεται με καλές πιθανότητες η παρουσία μου (αν τζιαι ανορθωσιάτη τονίζω το!) στο Santiago Bernabeu της Μαδρίτης. Με την ευκαιρίαν να αθθυμίσω στους φίλτατους Aποελίστες ότι εν ακριβώς τούτον: πρωταθλήτρια ομάδα του ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Ας το αθθυμούνται τούτον μέσα στες εθνικιστικές υστερίες που τους πιάννουν ώρες-ώρες τζιαι ας νοιώσουν επιτέλους τζιαι λλίην περηφάνειαν ή έστω χαράν που εν ΚΥΠΡΑΙΟΙ εκτός που Έλληνες.

Να αθθυμίσω ότι ήταν επίσης στην ίδιαν χρονικήν περίοδον (2008) που τζιαι η Ανορθωσάκκα έκαμεν πρώτη την υπέρβασην τζιαι επέρασεν στους ομίλους της "κορυφαίας διασυλλογιακής διοργάνωσης" της Ευρώπης στη μάππαν. Που άποψης μάππας τζιαι νερών δηλαδή, ήταν "ευλογημένη" η περίοδος. Που άλλες απόψεις, ίσως τζιαι "καταραμένη", όπως είπεν τζιαι ο πρόεδρος κάποια στιγμήν σε ξένους "φίλους". Πάντως εμέναν εν με κόφτουν οι ευτζιές τζιαι οι κατάρες. Αν το λύσει, εννά τον ψηφίσω. Απλά τα πράματα...

Ώσπου να το λύσει, stay cool and keep rocking! 




2 σχόλια:

  1. Χμμμμ, δηλαδή *δεν* θα τον ψηφίσεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντως νομίζω τζι'όταν "οριστικοποιηθεί" η όποια κατάσταση του κυπριακού (λύση ή οϊ) ο παραπάνω κόσμος εννά αρνείται να το συνειδητοποιήσει. Κάτι όπως "τζιαι τωρά ήνταλως θα ζήσουμεν χωρίς κυπριακόν"; Στην τωρινή φάση, με όσους μιλώ απλά βρίσκω τους σε φάσην "άρνησης". "Εν έσιει τίποτε" εν η αγαπημένη φράση ακόμα τζιαι να είναι υπέρ του να λυθεί κάπως (διότι έχουμεν τζιαι πολλούς που εκαλοβολευτήκαν). Εννά δείξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή