Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Εσκότωσα τον Τζιέρρυ σήμερα...


Λαλώ το με κάποιον ίχνος μεταμέλειας, διότι νομίζω εν η πρώτη φορά (εν είμαι σίουρος, που την άλλην άτε να έγινεν αλλό μιαν φοράν). Αλλά ο κύριος τούτος ή κάποιος συγγενής ή συγγένισσα του τέλος πάντων, μαζί με ακόμα έναν συνένοχον, ετολμήσαν να πάσιν να με κλέψουν!!! Να φάσιν το φαίν ΜΟΥ που μέσα που τα συρτάρκα της κουζίνας ΜΟΥ, του σπιθκιού ΜΟΥ! Τζιαι φυσικά που την ώραν που το εκάμαν τούτον το θανάσιμον αμάρτημαν, απόκτησα τζιαι γω το δικαίωμαν "ζωής ή θανάτου" τους. Ήντα κορυφή της τροφικής αλυσίδας είμαστεν σιόρ καλό;
Για τούτον, έτσι όπως ήταν κολλημένοι μεσ'την παγίδαν που τους έστησα, επήρα τους έξω (για να μεν λερώσω τζιόλις) τζιαι έδωκα τους που πάνω με το φτυάριν ώσπου τζιαι εποσπαστήκαν. Θέλω δουλειάν διότι εν τα κατάφερα που την πρώτην αλλά μόνον ο ένας ελάκτισεν νάκκον πριν τα τινάξει.
Μετά που ετέλειωσεν το φονικόν, έσυρα τους μέσα σε μιαν σακκουλλούν τζιαι επέταξα τους στα σκουπίθκια.
Για λλίον μετά εσκέφτηκα ότι ως τα σήμμερα είμαι σχετικά "προστατευμένος" που το θέμαν "θάνατος" τζιαι "σκοτωμός". Ούτε το έχω δει πολλές φορές (μάλλον ποττέ) που κοντά τζιαι ούτε έσιει χρειαστεί να το διαπράξω εγώ (φκάλλω έξω τα έντομα τζιαι άλλα ζωύφια αν τζιαι εν ξέρω αν διαφέρει επί της ουσίας). Όσο να'ναι που μακριά εν άλλον, αν τζιαι πειράζει με ούτως ή άλλως. Που την άλλην, τα κοψιδάκια καθαρίζω τα μια χαρά μεσ'το πιάτον χωρίς να πολλοσκεφτώ τη διαδικασίαν που τα εφέρεν ως τζιαμέ.
Νομίζω μαζί με τον (μονίμως καταχωνιασμένον) φόον του θανάτου, έχω τζιαι έναν άλλον φόον: ότι μπορεί μιαν ημέραν να σταματήσω να είμαι τόσον "προστατευμένος" που το θάνατον.
 
Ώσπου να μεν φοούμαι πιον έτσι πράματα, stay cool and keep rocking!

9 σχόλια:

  1. Εγώ είμαι πιο φτανόκαρτος. Έπιασα τες κλασσικές τσάκρες για να κάμνουν την "δύσκολη δουλειά". Ένας που επιάστηκεν ξόπετσα εφώναξα τους κάττους στο διπλανό χωράφι τζε εξαπόλυσα τον αλλά οι κάττοι δεν επήραν χαπάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο κάττος της πεθεράς μου έκαμεν τον μεζέν έναν που έπιασεν σε τούτες τες παγίδες που κολλούν. Αλλά ρε παιδί μου ελυπήθηκα τους τους "τζιέρηδες". Πρέπει να εσιεστήκαν που το φόον τους. Νομίζω εννά προτιμήσω τζιαι γω τες τσακρούες (διότι νομίζω έσιει τζι'άλλους κόμα)

      Διαγραφή
  2. το παράλογο των ζωόφιλων είναι που διαμαρτύρονται στους δρόμους για ένα ταλαιπωρημένο κουταβάκι και μετά πάνε για σουβλάκι. τα πάντα εν σοφία εποιήσεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως φίλε όποτε δω σκηνές που τούτον το "Earthlings" δίννεται το στομάσιην μου κόμπον. Αλλά μετά άμα μυρίσει η σουκλούδα...ξηάννουνται ούλλα. Βασικά η τροφή εν μεγάλη κουβέντα. Εν τζιαι τρώμεν απλά για να ζήσουμεν, εν μια που τες χαρές της ζωής, εν κίνητρον που μόνη της η ούλλη διαδικασία. Απλά πρέπει να μάθουμεν να εκτιμούμεν τζιαι να αγαπούμεν τούτα που έχουμεν τζιαι να δείχνουμεν καλοσύνην όσον μπορούμεν. Έννεν εύκολον φαίνεται.

      Διαγραφή
    2. η κατανόηση εν εύκολη άμα πάμε πίσω στα βασικά. εξέλιξη της ζωής και ο ρόλος μας στην τροφική αλυσίδα.

      αλλά βασανίζουν μας συναισθηματισμοί κοινωνικά φυτεμένοι που εν θα τους απαλλαγούμε ποττέ μας.

      νομίζω...

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Ει δυνατόν...
      Αλλά αν πρέπει να το κάμεις, κάμε το "σωστά"...

      Διαγραφή
  4. Yours:

    http://hlithioagrino.blogspot.com/2012/09/witticisms-aside.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή