Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Αστός


Απόσπασμαν που μπορεί να επεξηγήσει εν μέρει την απέχθειαν ορισμένων για τούτον που ονομάζεται "αστός" (ή τζιαι μικρο-αστός):

"...Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να αφοσιωθεί απόλυτα στο πνευματικό, στην προσπάθεια να πλησιάσει το Θεό, στο ιδανικό της αγιότητας. Αντιστρόφως όμως έχει και τη δυνατότητα να αφεθεί ολοκληρωτικά στα ένστικτα του, στις απαιτήσεις των αισθήσεων και να κατευθύνει όλες του τις προσπάθειες στην ικανοποίηση των στιγμιαίων επιθυμιών του. Ο ένας δρόμος τον οδηγεί στην αγιοσύνη, στην παράδοση του στον Θεό, τον κάνει μάρτυρα του πνεύματος. Ο άλλος δρόμος τον οδηγεί στην ακολασία, στην παράδοση του στη σήψη, τον κάνει μάρτυρα της σάρκας. Ο αστός λοιπόν, προσπαθεί να ζήσει στη μέση, ανάμεσα σ'αυτές τις αντιθέσεις. Ποτέ του δεν αφοσιώνεται, ποτέ του δεν εγκαταλείπεται, ούτε στη μέθη των αισθήσεων, αλλά ούτε και στον ασκητισμό. Ποτέ του δεν θα γίνει μάρτυρας, ποτέ του δε θα συναινέσει στην καταστροφή του. Απεναντίας, το ιδανικό του δεν επιδιώκει ούτε την αγιοσύνη, ούτε το αντίθετο της. Οι ακρότητες του είναι ανυπόφορες. Θέλει, βέβαια, να υπηρετήσει το Θεό, αλλά χωρίς να χάσει και τις απολαύσεις, θέλει να είναι ενάρετος, αλλά θέλει και να καλοπεράσει λιγάκι, και να ζήσει άνετα πάνω στη γη. Προσπαθεί, με λίγα λόγια, να σταθεί ανάμεσα στα δύο άκρα, σε μια ήπια και ευχάριστη ζώνη, χωρίς δυνατές θύελλες και καταιγίδες. Και τα καταφέρνει, θυσιάζοντας όμως εκείνη τη μια ζωή που έχει σαν στόχο το απόλυτο. Έντονα μπορεί να ζήσει κανείς μόνο αν θυσιάσει το εγώ του. Μα για τον αστό τίποτα δεν μετράει περισσότερο από το εγώ του (αν και πρόκειται, φυσικά, για ένα εγώ υποτυπωδώς μόνο ανεπτυγμένο). Θυσιάζοντας, λοιπόν, τα έντονα βιώματα, πετυχαίνει την εξασφάλιση και τη σιγουριά του. Αντί για την υποταγή στο Θεό απολαμβάνει την ήσυχη συνείδηση, αντί για την ηδονή την ευχαρίστηση, αντί για την ελευθερία την άνεση, αντί για τη φωτιά που πυρπολεί την χλιαρή ευχάριστη θερμοκρασία. Γι'αυτό ο αστός είναι από τη φύση του ένα πλάσμα με υποτονικές ορμές, δειλό, που φοβάται να αφήσει ελεύθερο τον εαυτό του και που εύκολα τον κάνουν ότι θέλουν. Έτσι, στη θέση της δύναμης έχει βάλει την πλειοψηφία, στη θέση της βίας το νόμο, στη θέση της ευθύνης τη διαδικασία της ψηφοφορίας."

- Χέρμαν Έσσε, "Ο Λύκος της Στέππας"

Ώσπου να μεν μας κάμνουν, εύκολα, ότι θέλουν, stay cool and kepp rocking!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου