Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Απωθημένα των γονιών

Το Σάββατον που έρκεται, τα κοπέλια θα παίξουν κιθάραν τζιαι θα τραγουδήσουν μπροστά σε κοινόν (βασικά τους γονείς τζιαι τους δασκάλους τους) τζιαι η Αγάπη ήβρεν μια φωτογραφίαν που ήταν 15 μηνών τζιαι είχαν έρτει να ακούσουν τον παπάν τους να παίζει κιθάραν τζιαι να τραγουδά, στον ίδιον χώρον, με το ίδιον ωδείον. Ήνταλως περνά ο τζιαρός, όντως. Ώσπου να το καταλάβουμεν, εννά παν στρατόν τζιαι μετά εννά φύουν για άλλες πολιτείες. Για την ώραν εν με στεναχωρεί πολλά τούτη η προοπτική, μάλλον θετικά θωρώ το "ξιπαίθκιασμαν", αλλά φαντάζουμαι όταν έρτει η ώρα, μιαν κατήφειαν εννά την περάσω.
Όσοι εκάμετε κοπελλούθκια ξέρετε ότι εν υπάρχει κάποιον εγχειρίδιον επιτυχίας, όσα συγγράμματα ή άλλα "εποπτικά μέσα" τζιαι να ισχυρίζουνται ότι μπορούν να παίξουν τούτον το ρόλον. Βασικά μετά που εννά το αποφασίσεις, διάς μέσα τζιαι εύχεσαι να αντεπεξέλθεις, χωρίς τίποτε να προδικάζει ότι εννά πετύχεις. Υπάρχουν πάραυτα, κάποιες "βέλτιστες πρακτικές", που μπορεί να προσπαθήσεις να εφαρμόσεις. Μια που τούτες είναι να προσέξεις να μεν φορτώσεις στα κοπελλούθκια σου τα παιδικά σου απωθημένα.
Τα δικά μου, ας πούμεν, εν το ότι εν έμαθα ποττέ μου κάποιον μουσικόν όργανον ώσπου ήμουν στα "μαθητικά χρόνια", ενώ άρκησα να αρχίσω προπονήσεις στίβου, με αποτέλεσμαν η εν λόγω "διαδρομή" να εν βραχύβια, παρά το ενδεχόμενον "δυναμικόν" που εφάνηκεν ότι είχα. 
Παράλληλα, ενστερνίζουμαι το στερεότυπον των αρχαίων, ότι ο άθρωπος εν καλά, μαζίν με την απόκτησην γνώσης να δουλεύκει τζιαι το σώμαν του κάπως, τζιαι να σπουδάζει τζιαι κάποιον είδος "τέχνης" (μουσική, ζωγραφική, θέατρον κλπ.). Εκτός που την "διάνοιξην νέων οριζόντων", τούτες οι δραστηριότητες εν αφορμή για δημιουργίαν παρεών τζιαι φίλων, εκτός του σχολείου τζιαι της γειτονιάς.
Έτσι που νωρίς επιδίωξα να αρκέψουν τα κοπέλια κάτι "αθλητικόν" τζιαι παράλληλα έψαξα το θέμαν της εκμάθησης κάποιου μουσικού οργάνου. Επειδή είχα ήδη θκιό ηλεκτρικές κιθάρες, αλλά τζιαι ως ροκκάς γουστάρω το εν λόγω όργανον, εκούντησα τους προς τα τζιει. Στα αθλητικά εκάμαν κολύμπιν τζιαι όταν εδηλώσαν ότι το εβαρεθήκαν αλλάξαμεν σε ποδήλατον. Του χρόνου θα δικαιούνται να δοκιμάσουν τζιαι στίβον (ταχύτητες, αντοχή, ρίψεις, άλματα κλπ.) τζιαι ήδη κουρτίζω τους πάνω σε τούτον. Απόφυγα τα "ομαδικά αθλήματα", διότι εφοήθηκα τον φανατισμόν που τα μαστίζει, αλλά δυστυχώς εδιαπίστωσα ότι τζιαι η (οργανωμένη σε ομάδες) ποδηλασία υποφέρει που τούτον το κακόν.
Τζιαι κάπου δαμέ έρκεται ο προβληματισμός: άραγες σου μάχουμαι, έστω υποσυνείδητα, να φκάλω τα απωθημένα της παιδικής μου ηλικίας πάνω τους; Μήπως θα έπρεπεν να τους δώσω παραπάνω περιθώριον να έρτουν οι ίδιοι με προτάσεις για το τι γουστάρουν; Μήπως η "πατρική φιγούρα", ως οκτάχρονους, καταπιέζει τους υπερβολικά με τα "θέλω" της;
Αθθυμούμαι τον δάσκαλον της μουσικής τους, που ήταν τζιαι δικός μου, να μου λαλεί ότι εν υπάρχει ούτε δαμέ συνταγή. Ουσιαστικά σαν γονιός εν τίθεται θέμαν να τους αφήσεις επιλογήν στο τι θα δοκιμάσουν. Βάλλεις τους στη διαδικασίαν, τζιαι διάς τους επιλογήν να σταματήσουν άμα φανεί ότι είτε εν γουστάρουν, είτε εν τραβούν, είτε τζιαι τα θκιό. Έτσι, εσύ έshιεις την κκελλέν σου ήσυχην ότι έκαμες την εισήγησην/ δοκιμήν, τζιαι τα κοπελλούθκια έχουν τες ευκαιρίες να δοκιμαστούν σε διαδικασίες που, καλώς ή κακώς, εν τους προσφέρει η βασική εκπαίδευση στο σχολείο. Παράλληλα, εφόσον φτάσουν σε ηλικίες που μπορούν οι ίδιοι να ψαχτούν τζιαι να έρτουν με προτάσεις προς εσέναν, τούτη η πρότερη τριβή τους με τον αθλητισμόν τζιαι τες τέχνες θα τους βάλει εντός της "φιλοσοφίας", να κτίζουν τες ικανότητες τους με χόμπυ τζιαι εξωσχολικές δραστηριότητες.
Όπως τζιαι να'shιει, ο "παπάκης" εν έναν πρότυπον για 8χρονους γιούες, οπότε όταν διαπιστώσω ότι τους επηρεάζω κάπως (π.χ. έκαμα τους "ψώνια" με τα κλασσικά αυτοκίνητα) εν το φέρω πολλά βαρέως. Που την άλλην, προσπαθώ να "απομυθοποιήσω" τον εαυτόν μου λλίον, δείχνοντας τους τα λάθη μου τζιαι ζητώντας συγγνώμην όταν τα κάμνω, αν τζιαι είμαι σίουρος εννά αθθυμούμαι με νοσταλγίαν τούτην την περίοδον όταν εννά είναι έφηβοι τζιαι θα με βάλλουν μέσα στη μέση τζιαι θα μου διούν που πάνω.
Ώσπου να αρκέψουν να μου διούν που πάνω, stay cool and keep rocking!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου