Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

Το χρέος ως δύναμη

Κάπου πρέπει να έχω αναφέρει ξανά ότι ο πεθερός μου εν συλλέκτης μετάλλων. Κανονικά, αδειοδοτημένος. Τζιαι μέσω τούτου έκαμεν δουλειάν κάτι που έκαμνεν ανέκαθεν ως χόμπυ, δηλαδή να συνάει τζιαι να αξιοποιεί πράματα που ο κόσμος εθεωρούσεν άχρηστα για τον οποιονδήποτε λόγον. Στο πλαίσιον τούτον έβρισκεν τζιαι βρίσκει απίστευτον αριθμόν αντικειμένων που εν δύσκολον να αντιληφθεί κάποιος τι εσκέφτετουν ο άθρωπος που τα επέταξεν. Γενικά εν απίστευτον τι πετάσσει ο κόσμος δακάτω. Τζιαι φυσικά, μέσα σε τούτα, επανειλημμένα, βρίσκει τζιαι βιβλία κάθε είδους. Όποτε συμβεί τούτον, βάλλει με να τα τσιεκκάρω για να διαπιστώσω κατά πόσον αξίζουν διάσωσης. Εγώ επειδή θεωρώ "ιεροσυλίαν" να πετάσσω βιβλία, ακόμα τζιαι άρλεκιν, οϊ μόνον φέρνω τα σπίτιν αλλά θκιαβάζω τα τζιόλας. Τζιαι τούτην την περίοδον θκιαβάζω το τελευταίον μιας παρτίδας που πρέπει να ανήκεν σε κάποιον Εγγλέζον ή κάποιον αγγλομαθήν Κυπραίον εν πάσει περιπτώσει. Ο τίτλος του είναι "London", κάποιου Eduard Rutherfurd τζιαι ήβρα το αρκετά αξιόλογον, όπως τζιαι τα περισσότερα της συγκεκριμένης, διασωθείσας παρτίδας. Έκαμεν μου δε αρκετήν εντύπωσην έναν απόσπασμαν, το οποίον εμετάφρασα τζιαι παραθέτω πιο κάτω. Το σκηνικόν διαδραματίζεται στο Λονδίνο στα 1066 μ.Χ., στα χρόνια του Γουλιέλμου του Κατακτητή, τζιαι ο διάλογος εν ανάμεσα σε έναν πλούσιον έμπορον τζιαι τον γιον του, επίδοξον διάδοχον της επιχείρησης, καθώς παίζουν σκάκι:

"Έχω μια ενδιαφέρουσα περίπτωση να σκεφτείς, άρχισε. "Ένας άνθρωπος με χρέη". Κοίταξε τον γιο του σκεπτικός. " Ποιος, γενικά, είναι πιο δυνατός, Χένρυ - ένας άνθρωπος με μετρητά ή ένας άνθρωπος με χρέη;"
"Ένας άνθρωπος με μετρητά".
"Υπέθεσε, όμως, ότι ένας άνθρωπος σου οφείλει ένα χρέος και δεν μπορεί να πληρώσει".
"Θα καταστραφεί", απάντησε ο Χένρυ ήρεμα.
"Μα τότε θα χάσεις ότι του έχεις δανείσει".
"Εκτός και αν κατάσχω όλα όσα έχει έναντι πληρωμής. Αλλά αν αυτά δεν αξίζουν τίποτε, τότε χάνω".
"Άρα όσο σου οφείλει χρήματα, τον φοβάσαι;" Βλέποντας τον Χένρυ να γνέφει καταφατικά, συνέχισε. " Αλλά τώρα σκέψου το εξής. Τι γίνεται αν αυτός ο άνθρωπος μπορεί τελικά να σου καταβάλει ότι οφείλει, αλλά επιλέγει να μην το κάνει; Τώρα τον φοβάσαι γιατί έχει τα χρήματα σου, αλλά αφού μπορεί να σε πληρώσει, αυτός δεν σε φοβάται".
"Συμφωνώ".
"Πόλυ καλά τότε. Υπέθεσε τώρα, Χένρυ, ότι χρειάζεσαι εκείνα τα χρήματα πολύ. Προτείνει να συμβιβαστείς με λιγότερα από όσα σου οφείλει. Το δέχεσαι;"
"Μπορεί να αναγκαστώ να το πράξω".
"Όντως μπορεί. Και τώρα, δεν συμφωνείς ότι έχει βγάλει λεφτά πάνω στη ράχη σου; Έτσι, λόγω του χρέους που κατείχε, ήταν δυνατότερος από σένα;"
"Εξαρτάται από το αν θέλει να ξανακάνει συνεργασίες μαζί μου" είπε ο Χένρυ.
Ο Silversleeves (σημ. ο πατέρας έμπορος) κούνησε το κεφάλι του. "Όχι. Θα εξαρτηθεί από πολλά πράγματα" απάντησε. "Στη χρονική συγκυρία, στο αν χρειάζεστε ο ένας τον άλλον, σε άλλες ευκαιρίες, στο ποιος έχει πιο δυνατούς φίλους. Είναι ζήτημα κρυμμένων ισορροπιών. Όπως αυτό το παιχνίδι σκάκι". Σταμάτησε για λίγο σκόπιμα. " Πάντα να θυμάσαι το εξής: οι άνθρωποι εμπορεύονται με σκοπό το κέρδος. Ωθούνται από απληστία. Αλλά το χρέος έχει να κάνει με το φόβο, και ο φόβος είναι πιο δυνατός από την απληστία. Η πραγματική δύναμη, το όπλο που νικά όλα τα άλλα, είναι το χρέος. Οι ηλίθιοι αναζητούν χρυσό. Ο σοφός άνθρωπος μελετά το χρέος. Αυτό είναι το κλειδί για κάθε επιχείρηση". Χαμογέλασε, και στη συνέχεια άπλωσε το χέρι του. "Checkmate"!

 Ώσπου να μου ξανακάμει εντύπωσην κάποιον απόσπασμαν κάποιου βιβλίου, stay cool and keep rocking!

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα woofi.
    Διάβασα χτες το κείμενο σου. Το πρώτο που ήθελα να σχολιάσω ( μιας και λίγα λεπτά πριν το διαβάσω είχα μια σχετική με αυτό κουβέντα ) είναι το ότι κάποιοι έχουν την τάση να μαζεύουν πράγματα. Έτσι, φτάνουν σε σημείο να μην έχουν αρκετούς αποθηκευτικούς χώρους και να γίνεται χαμός. Κάποιοι άλλοι απλά πετάνε ότι δεν χρειάζονται πια.

    Το κείμενο είναι πάρα πολύ ενδιαφέρων. Από εκείνα που σε κάνουν να σκέφτεσαι για μέρες. Χτες δεν σχολίασα γιατί είχα την εμπειρία να δανείσω, δανεικά κι αγύριστα, όχι μεγάλο σχετικά ποσό. Οπόταν, παρατηρώντας τις σκέψεις μου και συνδέοντας τα με τα πιο πάνω, ταιριάζουν. Ένα θέμα που θα το σκεφτώ περισσότερο.
    Σήμερα μόλις ξύπνησα ήρθε στο μυαλό μου αυτό:

    Πάτερ ἡμῶν,ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου,ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου,γενηθήτω τὸ θέλημά σου,ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον,δὸς ἡμῖν σήμερον,καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν,καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.̓Αμήν.

    Περιέχει την λέξη οφειλήματα και οφειλέταις.
    Η μετάφραση παραπέμπει σε αμαρτία.
    Όμως, έχω την αίσθηση ότι συνδέεται με το κείμενό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ εσύνδεσα το απόσπασμαν με το θέμαν των "μη εξυπηρετούμενων δανείων" αλλά τζιαι τούτων των ομάδων που κλαίουν που το 2013, αφού πρώτα φυσικά εξαντλήσαν τα "ένδικα" μέσα εναντίον του κράτους τους, για να τους επιστρέψουν τα λεφτά που εχάσαν με το κούρεμαν.
      Εσκέφτηκα ότι οι πιο μεγάλοι μαλάκες τελικά σε τούτον τον πλανήτην εν όσοι εν συνεπείς, όσοι πληρώνουν τους φόρους τους, τες δόσεις των δανείων τους κλπ. Όσοι είτε "κλέφκουν" είτε όντως εν στην ανέχειαν τζιαι δεν μπορούν να ανταποκριθούν καλά την έχουν, διότι πάλε εσύ ο συνεπής εννά πληρώσεις τζιαι το δικό τους "λοαρκασμόν".
      Που τούτην την άποψην, ο συγγραφέας εν spot on στο ότι ο επιτυχημένος κερδοσκόπος οφείλει να χειρίζεται με καπατσοσύνην το χρέος...τζιαι κατά προέκτασην τον φόβον τζιαι την άγνοιαν του άλλου.

      Διαγραφή